ضد درد و ضد تب است. خواص ضد التهاب ضعیف دارد. بیشتر در CNS اثر میکند. جذب طی حداکثر 45 دقیقه خواهد بود(شربت استامینوفن 30 دقیقه). فرمهای آهسته رهش گاه تا 4 ساعت زمان جهت جذب لازم دارند و با مصرف غذا یا اپیوم هم این زمان مختصری تغییر میکند. استامینوفن از جفت و BBB عبور میکند. پیک غلظت سرمی استامینوفن 4 ساعت پس از مصرف است. 80 – 90 درصد آن در کبد توسط گلوتاتیون متابلیزه میشود و سپس متابلیتها در ادرار دفع میشوند. در اوردوز استامینوفن>>>اشباع مسیرهای متابلیسم استامینوفن>>>تشکیل ماده ای بنام NAPQI >>>این ماده بشدت هپاتوتوکسیک است و باعث تخریب سلولهای کبد میشود. NAPQI >>>صدمه به کلیه.قلب.پانکراس.مغز اسیدوز متابلیک با AG بالا همراه با هیپرلاکتاتمیا(که منجر به کاهش هشیاری میشود)
علایم بالینی: مرحله اول:علایم گوارشی(تهوع .استفراغ.ضعف)-تستهای کبدی نرمال مرحله دوم:شروع صدمه کبدی(طی 24 تا 36 ساعت پس از بلع)-افزایش AST AST حساسترین تست جهت هپاتوتوکسیسیتی استامینوفن است. AST>1000 دلیل هپاتوتوکسیسیتی است و مقادیر کمتر ندرتا مشکل ایجاد میکنند. مرحله سوم:حداکثر هپاتوتوکسیسیتی رخ میدهد.بین 72 تا 96 ساعت پس از بلع است.نارسایی کبدی فولمینانت.انسفالوپاتی.کما.خونریزی شدید(اختلالات PT).AST &ALT>10000 .افزایش لاکتات. کاهش فسفات.اسیدوز متابلیک مرتالیتی نارسایی فولمینانت کبدی>>>65% مرحله چهارم:فاز بهبودی.از چند روز تا چند هفته.بازسازی کبد